13 czerwca 2018 16:11 | Aktualności
,,Możesz odkryć siebie".
28 maja 2018r. gościliśmy w naszej szkole dwoje aktorów z Teatru Kurtyna z Krakowa. Spektakl niósł wartości wychowawczo-profilaktyczne: profilaktyka zachowań ryzykownych (prezentacja wiedzy na temat środków uzależniających i zagrożeń z nimi związanych /alkohol, nikotyna, narkotyki/, rozwijanie umiejętności troski o własne bezpieczeństwo w relacjach z innymi, umiejętności rozpoznawania symptomów uzależnienia od komputera i Internetu, rozwijanie umiejętności prowadzenia rozmowy w sytuacji konfliktu), kształtowanie postaw społecznych (odpowiedzialność za siebie i innych, umiejętność asertywnego wyrażania własnych potrzeb, rozwijanie wrażliwości na potrzeby i trudności innych ludzi), wdrażanie kultury - przywiązania do wartości, właściwych norm i wzorców zachowań (uwrażliwianie na kwestie moralne, np. mówienia prawdy, sprawiedliwego traktowania, rozwijanie umiejętności krytycznego myślenia w kontekście analizy wpływów rówieśników i mediów na zachowanie).
Krótka diagnoza lekarska będąca konsekwencją przypadkowej kontuzji na treningu zamyka przed kilkunastoletnim uczniem szkoły podstawowej drogę sportowej kariery. Pasja, której realizacja ściśle wyznaczała do tej pory porządek każdego dnia – musi zniknąć. Pojawia się za to nowa szkoła, nieznane środowisko rówieśnicze, i najważniejsze: konieczność zaspokojenia najważniejszej z potrzeb – akceptacji. Bo tej w dotychczasowym życiu byłego sportowca było wystarczająco dużo. Spektakl „Możesz odkryć siebie” zaczyna się zatem od zmiany. Zmiany, która jest wyznacznikiem dynamiki świata, w który wkraczają młodzi ludzie, próbujący zachować swą podmiotowość. I z taką rzeczywistością przyjdzie się zmierzyć bohaterowi spektaklu. Nowe środowisko szkolne wypełnione jest zgiełkiem, poczuciem tymczasowości, nadmiarem informacji, nietolerancją, brakiem poszanowania dla tradycyjnych wartości, bezradnością wobec narastających konfliktów, przemocą i agresją. Nowi koledzy i koleżanki nie radzą sobie z zagrożeniami towarzyszącymi potrzebie wykreowania własnej tożsamości, a wzorce do naśladowania znajdują w iluzorycznej rzeczywistości reklam i Internetu. Sceniczna droga, którą bohater spektaklu poprowadzi widzów, to w istocie kolejne etapy podejmowania decyzji i wyborów, ważnych dla konsekwencji i odpowiedzialności za nie. Czy zaspokojenie potrzeby środowiskowej akceptacji warte jest lekceważenia ryzyka inicjacji alkoholowej? Czy przyzwolenie na użycie środków psychoaktywnych to wyraz odwagi, a wypalony papieros jest atrybutem wolnego człowieka? Czy relacje międzyludzkie mają swój fundament w agresji i dyskryminacji, a Internet jest biblią współczesności? Na te pytania spektakl daje jednoznaczną odpowiedź, podbudowaną ostateczną decyzją i wyborem scenicznego bohatera. Odnajduje on drogę do poznania siebie, poświęcając swój czas na niesienie bezinteresownej, wypływającej z empatii i szacunku pomocy dla osoby starszej i bezradnej. I to ostatnie zdarzenie sceniczne niesie ze sobą kolejną zmianę, tym razem dla całego środowiska rówieśniczego byłego sportowca.
